– डिल्ली बस्नेत “सङ्गीत”
नेपालको इतिहास बलिदान र संघर्षले भरिपूर्ण छ। यदि विगतले बलिदान नगरेको भए, आजको वर्तमान जन्मिन सक्ने थिएन। विगतले सिकाएका पाठहरू, अनुभवहरू र गरेका बलिदानहरू वर्तमानको मार्गदर्शन बन्नुपर्ने थियो। तर, वर्तमान नेतृत्वले ती पाठहरूलाई बेवास्ता गर्दा, नेपाली समाज आज गहिरो अन्यौल र अस्थिरताको भुमरीमा परेको छ।
विगतमा भएका राजनीतिक परिवर्तनहरू, जनआन्दोलनहरू, र बलिदानहरू नेपाली जनताको स्वतन्त्रता, समानता, र प्रगतिको लागि थिए। तर, ती बलिदानहरूको कदर गर्ने जिम्मेवारी वर्तमान नेतृत्वले पूरा गर्न सकेन। यो असफलताले गर्दा नेपाली समाजमा निराशा, असन्तुष्टि, र अविश्वासले जरा गाड्दै गएको छ।
वर्तमान उज्यालो हुनुपर्ने हो, तर वर्तमानलाई सही दिशामा अगाडि बढाउन नसक्दा, समाज अँध्यारोतिर धकेलिएको छ। दिनानुदिन नेपाली युवाशक्ति विदेश पलायन हुँदैछन्, र नेपाली संस्कार र संस्कृतिको जरा धमिराले खाएको गोलोजस्तै कमजोर हुँदै गइरहेको छ।
नेपाली समाजमा व्याप्त अस्थिरताले समाजलाई पथभ्रष्ट बनाइरहेको छ। आजको युवा पुस्ता विदेशतिर आकर्षित भइरहेको छ, जसको मुख्य कारण भनेको यहाँको राजनीतिक अस्थिरता, बेरोजगारी, र अवसरहरूको अभाव हो। युवाहरू देशको मेरुदण्ड हुन्, तर जब ती मेरुदण्ड नै बाहिर पलायन हुन्छन्, तब देशको अस्तित्व खतरामा पर्न सक्छ।
नेपाली संस्कार र संस्कृति, जुन हाम्रो पहिचानको आधार हो, त्यो अहिले धमिराको गोलोमा परिणत हुँदै छ। यदि यही स्थिति रहिरह्यो भने, हाम्रो संस्कार र संस्कृतिले पहिचान गुमाउन सक्छ र नेपाली पहिचान एकादेशको कथामा परिणत हुन सक्छ।
नेपालको राजनीतिक स्थिरता अहिले पनि एक चुनौतीको रूपमा उभिएको छ। नेताहरूको व्यक्तिगत स्वार्थ र सत्ता टिकाउने खेलले गर्दा देश विकासको मार्गमा अगाडि बढ्न सकेको छैन। नेतृत्वको यो असफलता, जुन विगतका पाठहरूबाट नतिजा निकाल्न नसक्नुमा देखिन्छ, देशलाई थप अनिश्चिततातर्फ धकेल्दै छ। यदी यही अवस्था कायम रहिरह्यो भने, नेपाली समाजको भविष्य अझै अँध्यारोमा हराउने सम्भावना बढ्दो छ।
वर्तमानले के मागिरहेको छ? वर्तमानले स्थिरता, विकास, र जनताको विश्वास मागिरहेको छ। तर हामी, हाम्रो नेतृत्व, र हाम्रो समाज, विगतको गर्वमा मात्रै रमाएर वर्तमानलाई नजरअन्दाज गरिरहेका छौं। यदि यो क्रम जारी रह्यो भने, नेपाल र नेपालीको पहिचान भविष्यमा एकादेशको कथा बन्नेछ।
तर यो हामी सबैको सामूहिक प्रयासले परिवर्तन गर्न सकिन्छ। वर्तमानलाई चिन्नु, यसको मागहरूलाई सम्बोधन गर्नु, र विगतका बलिदानहरूको सम्मान गर्दै भविष्यको दिशामा अगाडि बढ्नु हाम्रो प्राथमिकता हुनुपर्छ। समाजमा भएको असन्तुष्टि, निराशा, र अनिश्चिततालाई हटाउन हामीले सहकार्य गर्नुपर्छ। वर्तमानको उज्यालोले मात्र नेपाली समाजलाई एकादेशको कथाबाट बचाउन सक्छ र भोलिको नेपाललाई समृद्ध र स्थिर बनाउने दिशा दिन सक्छ।
यदि हामीले समयमै सचेत भएर सही निर्णय गर्न सकेनौं भने, भोलिको नेपाल केवल एक पौराणिक कथा बनिदिनेछ, जसमा नेपाली पहिचान हराएर जानेछ। तर यदि हामी अहिले नै सचेत भएर, वर्तमानलाई सही दिशामा अगाडि बढाउन सक्छौं भने, भोलिको नेपाल उज्यालो, समृद्ध, र स्थिर हुनेछ। यो समय नै हाम्रो हातमा रहेको महत्वपूर्ण मौका हो, जसलाई हामीले गुमाउनु हुँदैन।
