२०८२ असार ७ गते आइतवार

सिडियोले प्रियालाई लगाई दिए नेपालको झण्डाको लोगो

तुलसीपुर, फागुन १६ । आइतबार बेलुकी पख म तुलसीपुरको डुर्मी गाउँस्थित दिदी घरमा पुगे । निम्तो अघिल्लो दिन नै थियो । दिदी घर सञ्चालक श्यानी चौधरीले दिउँसो फेरि फोनको घन्टी बचाउँदै निम्तो दिनुभयो ।

 त्यतिबेला म साथीहरु संग दंगिशरणको गोलटाकुरी  पछि तुलसीपुरको फूलबारीस्थित बराहखुटी पुगेको थिए । 

चौधरीले बेलुका आउनुहोला– अरु केही दूई तीन जना पाहुना पनि आउँदै हुनुहुन्छ भन्ने खवर गर्नु भयो । त्यो भन्दा बढी कुरा खोल्नु भएन । मैले पनि सोधिन । 

दिदी घरमा म पुग्दा बेलुका साढे ५ हुँदै थियो । जहाँ दाङका प्रमुख जिल्ला अधिकारी (जस्को सरुवा भइसकेको छ) जयनारायण आचार्य, महिला अधिकारकर्मी तथा नेपाली काँग्रेसकी नेतृ सुष्मा गिरी, पत्रकार शरद रेग्मी, श्यानी चौधरी र बच्चा बच्चि एउटै कोठामा बसेको देखे । 

नमस्कार गर्दै म भित्र पस्दा सबैले स्वागत गरे । म पुग्दा सबै खाजा खाँदै कुरा गरिरहेका थिए । सबै आमने सामने थिए । 

प्रजिअ आचार्यले दिदी घर संस्थाले आश्रय दिइ शिक्षा दिक्षा दिदै आएका  अनाथ  बालबालिकाका कुरा अभिरुची पूर्वक सुनिरहनु भएको थियो ।  

उनीहरुका बीचमा पहिले देखि कै चिनजान भए जस्तै गरि गफगाफ चलिरहेको थियो ।  प्रजिअले सामान्ने रुपमा अंग्रेजी नेपालीमा बालबालिका संग कुराहरु सोधिरहेका थिए । ह्वाट इज योर नेम ? ह्विइच कलास डू यू रिड ? कक्षामा को को फष्ट आयौ ? यस्तै यस्तै   

खाजा खाइ सकेपछि प्रजिअ आचार्य बालबालिकाकै ठाउँमा पुगेर बीचमा बस्नु भयो । बालबालिकालाई सुमसुम्याउनु भयो । बालबालिकाले पनि उहाँलाई त्यस्तै माया दर्शाए । 

त्यही बीचमा अन्दाजी ६÷७ बर्षीया सुप्रिया बिकले प्रजिको छातिमा लगाएको नेपालको राष्ट्रिय झण्डाको लोगोलाई यो के हो ? भनेर सोधिन । 

त्यत्तिकैमा प्रजिअले लाने हो ? भनेर सोध्नु भयो । प्रियाले पनि तत्कालै दिनुस न भनिहालिन । 

प्रजिअले आफ्नो छातिको कोटमा टाँगेको उक्त लोगोको पिन निकाल्नु भयो । र तुरुन्तै प्रियाको छातिमा टाँगिदिनु भयो । 

‘यति सानैमा राष्ट्रिय झण्डाको लोगो माग्ने प्रिया भबिस्यमा साँच्चि असल मान्छे बन्नु है,’ प्रजिअले भन्नु भयो ‘ अहिले नै लक्षण हेर्दा त भविष्यमा निजामति कर्मचारी हुने लक्षण देखिएको छ । राम्रो संग पढ्नु है ।’

प्रजिअको उपहारले  प्रिया प्रफूल्ल थिइन । प्रजिय अरु बालबालिकासंग पनि त्यसैगरी प्रस्तुत भएको देखिन्थ्यो ।  

महिला अधिकारकर्मी सुष्मा गिरीले प्रजिअको ब्यबहारको प्रशंसा गरिरहनु भएको थियो । बेसाहारा बालबालिको भविस्यको लागि सबैको सहयोगको आवश्यकता उहाँले औंल्याउनु भयो । 

दिदी घरका सबै बालबालिकाले छुटिदा पनि आत्मियता दर्शाय । नमस्ते र बाइबाई गर्दै हात हल्लाई रहेका थिए । फेरि आउन निम्ता गरिरहेका थिए । 

पछि अधिकारकर्मी सुष्मा गिरीले प्रजिअ आचार्यले बालबालिका प्रति दर्शायको प्रेमभावको हामी माझ खुलेर प्रशंसा गर्दै हुनुहुन्छ । 

तर, प्रजिअ आचार्यले भने दिदी घरकी सञ्चालिका श्यानी चौधरीले गरेको कार्य मानबताको एउटा उच्च नमुना भएको बताउँदै हुनुहुन्थ्यो । 

‘मानवताको नाता नै सबै भन्दा ठूलो नाता हो,’ प्रजिअ आचार्यले भन्नु भयो । 

सबै तस्विरहरु – शरद रेग्मी

प्रकाशित मिति : २०७७ फाल्गुन १६ गते आइतवार
प्रतिक्रिया दिनुहोस

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *